BAŻANT SREBRZYSTY ( kisielec srebrzysty) (Lophura nycthemera)- w stanie wolno żyjącym ptak ten zamieszkuje góry Birmy, Tajlandię, Wietnam, Laos, południowe Chiny i wyspę Hajnan.

Samiec Kiścca srebrzystego na szczycie swojej głowy ma długi, czarny czub. Jego podbródek i gardło są także czarno zabarwione, a brzuch jest połyskliwie niebiesko- czarny. Reszta ciała tego ptaka jest biała, ale poprzecinana mnóstwem czarnych prążków. Ogony tych bażantów mogą osiągać znaczne długości, a kilka centralnie umieszczonych piór jest zawsze śnieżnobiałych. Jedną z bardziej rzucających się cech w wyglądzie samca jest mnóstwo jaskrawo czerwonych witek (króciutkich czułków) na skórze twarzy, także czerwonej, które są wykorzystywane podczas okresu godowego.

Samice są szarobure i przeciętne w wyglądzie, oliwkowo- brązowe. W upierzeniu samic występuje ogromny indywidualizm osobniczy, szczególnie co do prążkowań na brzuchu, i rzadko można spotkać dwie takie same kury. Generalizując samice są zdecydowanie mniejsze oraz mają bledsze czerwone witki na twarzy. 
U obu płci dziób jest szary, stopy czerwone.

Niedojrzałe kiścce srebrzyste przypominają samice, ale ich upierzenie jest jaśniejsze od upierzenia samic. 
Kiściec srebrzysty jest jednym z pierwszych ptaków w wolierze, który zaczyna znosić jajka. Nie należy być zaskoczonym, gdy znajdzie się bażancie jajo nawet wtedy gdy dookoła leży jeszcze śnieg. Ptaki bowiem zaczynają składać jaja pod koniec lutego, a kończą w okolicach maja. Kura znosi  od 6 do 15 jaj, które wysiaduje od 26 do 27 dni.